ایران گلستانی است از اقوام مختلف
ایران گلستانی است از اقوام مختلف با زبان ها و فرهنگ های منحصر به فرد. چنین ویژگی ایران را تبدیل به یکی از زیباترین کشورهای جهان و یکی از غنی ترین آنها از حیث تنوع زبانی و فرهنگی نموده است. لازمه بقا و تداوم چنین زیبایی، وجود اتحاد و همبستگی میان تمامی ایرانیان با هر قومیت و زبانی میباشد. اتحاد و یکپارچگی که با برقراری عدالت و برابری به وجود آمده و ادامه میابد. از این رو اجرای اصول ۱۵ و ۱۹ قانون اساسی و تحصیل به زبان مادری یکی از مهم ترین مطالبات ایرانیان غیر فارس زبان در راستای توجه به زبان و فرهنگ خود در کنار زبان رسمی کشور میباشد که سالیان سال است که به سبب عدم وجود اهتمام جدی از سوی دولت و مجلس و شانتاژ های صورت گرفته از سوی جریانات افراطی بلاتکلیف مانده و به این خواسته ضروری و حیاتی توجهی نشده است. اما آنچه که بیش از عدم اجرای اصول یاد شده قانون اساسی، موجب رنجش خاطر اقشار مختلف ایرانی میشود، استاندارد و رفتار دوگانه با ایرانیان میباشد. رفتاری که موجب شکل گیری یک نوع حس تبعیض و نابرابری گشته و هم چون بذر تفرقه در میان ملت ایران پخش میشود. نمونه بارزی از چنین رفتارهای نسنجیده و غیر منطقی، وجود محدودیت های فراوان در راستای تدریس زبان ترکی آذربایجانی در مدارس و دانشگاه های آذربایجان و آزادی نسبی کردزبانان در انجام چنین فعالیت هایی است. به طوری که در خبر های امروز داشتیم: برای نخستین بار در ایران یکی از دبستان های شهر سقز شاهد رونمایی و آموزش زبان کردی بود. دانش آموزان و آموزگاران دبستان صلاح الدین ایوبی سقز دیروز شنبه در مراسمی که به منظور رونمایی از کتاب آموزش زبان کردی برگزار شده بود، شرکت کردند. مسئولان این برنامه اعلام کرده اند که تمام اقداماتشان با «مسئولان مربوطه» هماهنگی داشته اند. پس از پایان مراسم رونمایی دانش آموزان بر سر کلاس های درس حاضر شده و برای اولین بار زبان کردی در یک آموزشگاه دولتی تدریس شد. و یا در خبر دیگری از سایت های خبری استان کردستان چنین آمده است که از سال آینده زبان کردی در دانشگاه آزاد سنندج به صورت حرفه ای و آکادمیک تدریس خواهد شد. در روز جهانی زبان مادری نیز علی رغم عدم برگزاری مراسمی حتی کوچک در راستای پاسداشت زبان مادری در هیچ یک شهرهای آذربایجان به سبب وجود محدودیت های فراوان، شاهد برگزاری مراسمی باشکوه در شهر مریوان استان کردستان به صورت کاملا آزادانه بودیم. البته تلاش هموطنان کردزبان برای حفظ و پاسداشت زبان و فرهنگ بومی خود را به فال نیک گرفته و قصد ما مخالفت با چنین فعالیت هایی نبوده و نیست. بلکه بحث بحث برخوردهای دوگانه ای است که با اقوام مختلف ایرانی صورت میگیرد. مطمانا اگر فعالین فرهنگی آذربایجان قصد انجام یکی از این اقدامات قانونی را داشتند، محافل و رسانه های منتسب به افراطیون، چنین در اذهان عمومی القا مینمودند که گویا گروههایی از تجزیه طلبان منتسب به فلان کشور قصد نابودی زبان و فرهنگ فارسی را داشته و میخواهند ایران را نابود و باقی ماجرا… البته شاید در توجیه این رفتار خود مساله ایرانی بودن زبان کردی و بیگانه بودن ترکی را مطرح کنند که این نیز برمیگردد به اوج سطحی نگری و کینه توزی آنان نسبت به مردمان ترک و زبان ترکی. چنین محافلی بهتر از هر تاریخدان و زبان شناسی از قدمت دیرین و هزاران ساله زبان ترکی در ایران آگاه بوده و آن ها نیز خود بهتر میدانند که ترکی ایرانی ترین زبانی است که اکنون در کشور میلیون ها نفر در آذربایجان، خراسان، فارس، کردستان، گیلان و سایر نقاط کشور بدان تکلم کرده و آن را به عنوان زبان مادری خود دانسته و بدان عشق میروزند. گروه های افراطی پانفارسیم، همواره با هدف به حاشیه راندن درخواست های عمومی مردم آذربایجان در راستای توجه به زبان و فرهنگ بومی خود ، با متهم کردن آنان به تجزیه طلبی و انتساب آنان به گروه های خیالی و واهی پان ترکیسم، سعی در کتمان و انکار قانون اساسی کشور و ایجاد کینه و کدورت میان ترک تباران ایرانی و سایر قومیت های کشور داشته اند. به طوری که حاکمیت رفتارهای دوگانه در قبال ترک ها و کردهای ایرانی را میتوان در راستای همین کینه توزی هایی دانست که هدفی جز بر هم زدن اتحاد ناگسستنی میان اقوام ایرانی ندارد.